Pierwsza na polskim ryku publikacja w której autor analizuje funkcjonowanie globalnej nauki pokazując: skrajne nierówności indywidualnych osiągnięć naukowych i niesprawiedliwy rozkład produkcji wiedzy, silne związki między dochodami naukowców i umiędzynarodowieniem nauki a produktywnością badawczą, rosnące znaczenie międzynarodowych publikacji w krajowych systemach nauki, różnicującą rolę badań w systemach szkolnictwa wyższego oraz rolę różnic między mężczyznami i kobietami naukowcami w różnych wymiarach kariery akademickiej.

Wskazuje również na podstawową rolę dobrze przemyślanych fundamentów reform szkolnictwa wyższego we wspieraniu funkcjonowania polskich naukowców w światowym obiegu idei i innowacji.

Pokazuje też, że do absorpcji globalnej wiedzy niezbędni są naukowcy – tylko oni są w stanie produkować globalną wiedzę i zarazem dokonywać jej przekładu na krajowe potrzeby.

Globalizacja nauki stawia w centrum uwagi globalnego naukowca i jego indywidualne wybory zawodowe, takie jak sieci współpracy czy intensywność prowadzonych badań, pracującego na przecięciu nauki globalnej i krajowej.

Globalizacja nauki promuje produktywnych uczestników globalnej konwersacji naukowej, funkcjonujących obok tradycyjnych naukowców lokalnych.

Ponadto dzisiejsze wzorce publikacyjne silnie stratyfikują naukowców – pewne kanały publikacyjne liczą się radykalnie bardziej w karierze zawodowej naukowca niż inne; a niektóre kanały nie liczą się w niej wcale.

Książka posługuje się niezwykle rozbudowanym materiałem empirycznym, poddając szczegółowej analizie dziesiątki tysięcy naukowców i setki tysięcy publikacji.