Najnowsze, trzecie wydanie podręcznika akademickiego Geologia kontynentów, zostało znacznie wzbogacone zarówno w tekst, jak i nowe ilustracje, uwzględniające współczesny poziom wiedzy na temat budowy i ewolucji geologicznej kontynentów oraz ich głównych jednostek strukturalnych, a także związkowi katastrof naturalnych z budową i ewolucją geologiczną, w nawiązaniu do współczesnych poglądów geotektonicznych.

Więcej informacji poświęcono też surowcom mineralnym poszczególnych jednostek geologicznych kontynentów i ich związkom z budową i ewolucją tych jednostek. Pod względem terminologii książka nie jest „europocentryczna”, gdyż nazewnictwo formacji, serii geologicznych, epizodów tektonicznych odpowiada nazwom stosowanym na określonych kontynentach.

Stąd też wiele jest tu egzotycznych nazw, lecz każdą można umieścić w czasie geologicznym i porównać z jednostkami czy wydarzeniami na kontynencie europejskim.

Zaletą książki jest powiązanie wydarzeń (faz czy orogenez) z tektoniką płyt, co wyjaśnia czas i miejsce wydarzeń na tle tektoniki globu w poszczególnych okresach czy epokach geologicznych. Z książki Czytelnik się dowie, że np. północna Szkocja wchodziła dawniej w skład dzisiejszej Ameryki Północnej, a Kordyliery składają się z wielu elementów kontynentalnych i oceanicznych, które w różnym czasie „doklejały się” do zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej, że w obrębie Alp znajduje się szereg „obcych” elementów, które dokowały do południowej Europy, że Masyw Czeski znajdował się niegdyś w rejonie podbiegunowym itd.   

Książka przeznaczona jest głównie dla studentów i wykładowców, jednak jej prosty i zrozumiały język sprawia, że mogą sięgnąć po nią wszyscy zainteresowani budową i historią geologiczną konkretnego kontynentu, bądź jego fragmentu, czemu sprzyja układ książki, jak i rozbudowany indeks rzeczowy.