Książka przedstawia poglądy teoretyków użycia lotnictwa (prowadzenia działań powietrznych) z kluczowych państw na przestrzeni ponad 100-letniego funkcjonowania lotnictwa wojskowego.

Szczególną uwagę poświęcono okresowi międzywojnia, w którym statek powietrzny (nowe narzędzie walki) po doświadczeniach z I wojny światowej, okazał się przydatny w wielu zastosowaniach militarnych, co w konsekwencji doprowadziło do powstania nowego rodzaju sił zbrojnych – sił powietrznych.

Przedstawia też koncepcję użycia lotnictwa wojskowego w czasie trwania zimnej wojny, a także prezentuje współczesny, doktrynalny wymiar użycia lotnictwa wojskowego (sił powietrznych).

Ta popularno-naukowa książka jest kierowana do wszystkich zainteresowanych historią wojskowości, historią użycia lotnictwa na wojnie, także do strategów i analityków wojskowych, analityków i specjalistów różnych instytucji publicznych i prywatnych.