Rozmowa z samym sobą jest zjawiskiem znanym każdemu. Codziennie, w wielu sytuacjach rozmawiamy ze sobą, dyskutujemy, zadajemy pytania i na nie odpowiadamy.

Książka składa się z 3 części. W pierwszej części przedstawiono zjawiska o charakterze dialogowym wraz z interpretacją ich natury i funkcji, jakie pełnią w osobowości. W części drugiej zaprezentowano serię raportów z badań empirycznych inspirowanych teorią dialogowego Ja Huberta Hermansa. W części trzeciej zamieszczono teksty stanowiące szerszą refleksję nad dialogowością myślenia, jego rolą w psychoterapii i komunikacji międzyludzkiej.

W starożytności i we wczesnym średniowieczu ludziom, którzy prowadzili wewnętrzny dialog często zdawało się, że rozmawiają z duchami. Dziś nie mamy wątpliwości, że człowiek często rozmawia sam z sobą, prowadzi wewnętrzny dialog, czasem po cichu, czasem (rzadziej) nagłaśniając narrację.

Nie mam najmniejszych wątpliwości, że książka jest dziełem znakomitym. Myślę, że jest to jedna z najważniejszych prac z dziedziny szeroko rozumianej psychologii osobowości, jakie w ostatnich latach ukazały się w literaturze polskiej.